تزریق نفوذی (Permeation Grouting) یکی از قدیمیترین و مؤثرترین روشهای تزریق در مهندسی ژئوتکنیک است که در آن دوغاب با ویسکوزیته پایین بدون ایجاد اختلال در ساختار اولیه خاک به داخل خلل و فرج خاک یا سنگ تزریق میشود. در این روش، هدف آن است که ماده تزریقی (معمولاً دوغاب سیمان) با نفوذ به فضای بین ذرات خاک یا درزها و شکستگیهای سنگ، با پر کردن آنها باعث افزایش مقاومت، کاهش نفوذپذیری و پایداری سازههای مجاور شود.
این روش بیشتر در خاکهای دانهدرشت مانند ماسههای متوسط تا درشت، شن، و سازندهای سنگی درزدار کاربرد دارد. در خاکهای ریزدانه، به دلیل نفوذپذیری پایین، این روش معمولاً ناکارآمد است مگر با استفاده از مواد تزریقی خاص.
تزریق نفوذی در پروژههایی نظیر کنترل تراوش سدها، آببندی تونلها، تحکیم پیهای سطحی، محافظت از ساختمانهای مجاور گودبرداریها و پایدارسازی دیوارههای سنگی دارای کاربرد دارد. انتخاب صحیح فشار تزریق، ویسکوزیته و نرخ تزریق، نقش کلیدی در موفقیت این روش ایفا میکند.
